Een ongeluk zit in een klein hoekje

Zoals de meeste van jullie al hadden mee gekregen wellicht heb ik dus vorige week mijn been gebroken.

Het lijkt gelukkig allemaal mee te vallen. Ik ben inmiddels naar de "fracture clinic" geweest en ze maken zich geen zorgen om de breuk, een kuitbeen breuk. Omdat dit bot maar 18% van het gewicht draag mag ik lopen naar kunnen en hoef ik geen gips. Dat houd in dat op de oneven grond ik nog in een volledige brace loop maar thuis met 1 kruk uit de voeten kan. Wel vonden ze nog een klein fractuur/chipje achterop mijn scheenbeen maar dat zal met de tijd mee helen. 

Het is nog even afwachten of het bandje tussen mijn scheen en kuitbeen niet beschadigd is maar daarvoor moet ik volgende week terug. Door deze week meer te belasten hopen we daar meer duidelijkheid over te krijgen volgende week. Er zullen dan ook nieuwe foto's gemaakt worden en waarschijnlijk met de fysio aan de slag. 

Dus zoals het er nu uit ziet valt het allemaal mee. Ik verwachtte 4 tot 6 weken in de brace of met gips maar het ziet ernaar uit dat ik wel eerder weer te been ben. 

Sinds ik aan het bewegen ben is de zwelling en daardoor het ongemak ook onwijs afgenomen dus hopelijk goed nieuws volgende week. 

Ik ben uiteraard niet aan het werk en zit in een soort ziektewet maar dat is via mijn werk allemaal heel goed geregeld ook die ziekenhuis kosten. Weer een goede reden om in de boeken te werken in plaats van er buiten. 

En wat is er nou precies gebeurd?

Om een lang verhaal kort te maken ik ben dus met paard en al onderuit gegleden. Het had wel flink geregend en onze grond wordt makkelijk glad maar ik had 's ochtends al in deze paddock gereden en de grond voelde hier goed. (Dat is heel wisselend in de verschillende paddocks). We waren al uit de bocht en overgang naar galop ging goed en waren in balans, niets geks en toen stapte ze op een ongelukkig plekje en gleed achteruit op haar kont en vervolgens op haar zij op mijn been. Ik had geen zadel op wat denk ik een hoop heeft gered anders had ik nog vast in de beugel kunnen zitten of was ze met een hard stuk uit het zadel misschien over mijn been gerold en nu was het alleen een ronde beuk, pijnlijk maar minder kans op blessure. 

Ach ja voor alles een eerste keer. Ik ben al een keer of wat geblesseerd geweest maar eigenlijk nooit door van mijn paard te vallen. Gelukkig lijkt het mee te vallen en hopelijk snel weer te been en aan het werk. 

Wat heeft dit voor invloed op mijn plannen?

Ahhh niet zo veel. Ik was van plan begin oktober via het noorden naar west-Australië te gaan. Dit viel in het diepe door covid. Waar ik zit is het allemaal niet zo spannend maar de hele staat wordt door andere staten als risico gebied gezien. Dit houd in om daar te komen zou ik 2 weken in quarantaine moeten. Een andere optie was nog wel met een omweg gaan en een tijdje in een grensgebied verblijven maar omdat ik het hier naar mijn zin heb en lekker mijn eigen plekje heb nou vind ik het wel even prima. 

Het plan was om evt. later dit jaar of begin volgend jaar via het zuiden naar West-Australië te gaan (het weer heeft grote invloed op wanneer waar te gaan). Maar ook hier had ik nog geen concrete plannen voor want overal waar ik ga vanuit NSW of Victoria moet ik momenteel 2 weken in quarantaine of ik zou dit kunnen omzeilen door in een grensgebied te verblijven. De regels zijn verschillend in verschillende staten(weet niet precies wat de regels voor SA en NT zijn) maar om West-Australië in te komen zonder quarantaine moet je uit een zeer laag risico gebied komen wat nu alleen Zuid-Australië, Noordelijk Terretorium en Tasmanië is. Zoals ik al zei er zijn waarschijnlijk wel een paar tricks en tips om daar omheen te komen en het is absoluut niet onmogelijk het vraagt alleen wat meer planning dan ik normaal gesproken doe.  Voor nu vind ik het wel even prima en ik hoef niet weg. 

Eerst maar eens kijken hoe het been gaat en dit goed krijgen en dan is het wellicht eens tijd om naar nieuwe plannen en opties te kijken. 

Ik ben in ieder geval heel dankbaar dat ik op een plek zit nu waar ik support en steun krijg en voor mezelf kan zorgen zonder me zorgen te hoeven maken over praktische zaken. 

We zullen wel weer zien wat de toekomst brengt.