Het leven is een feestje maar je moet zelf de slingers ophangen
18 mei 2021 - Airlie Beach, Australië
Hellloooooo.......,
Het is alweer even geleden dat ik iets van me heb laten horen. Ik ben inmiddels alweer 2 maanden in Airlie beach en heb de eerste maand vooral heel erg veel gewerkt om te sparen. Nu mijn uren wat zijn terug geschroefd geniet ik vooral van het leven in een hostel.
Het is de eerste keer sinds mijn tijd in Australië dat ik ervoor gekozen heb om voor een lange tijd in een hostel te "wonen". Iets wat ik nog graag wilde ervaren. Ik verblijf in een knus hostel op het moment waar iedereen elkaar kent. We hebben dan ook een hechte groep "long stayers" opgebouwd met allemaal verschillende achtergronden en toekomstplannen.
Onze dagen lopen uit een van werken, spelletjes avonden, volleybal op het strand, sightseeing, zeilen, movienights, familie dinners, uitgaan, verkleedpartijtjes en elkaar vooral heel veel met elkaar lachen. Het is 1 grote familie.
Airlie beach zelf is een klein, levendig kustplaatsje ook wel "Heart of the reef" genoemd en de perfecte getaway naar de Whitesunday eilanden. Naast de lokale bevolking is er een hoop toeristme en komen er veel bachelor/bachelorette en verjaardagsfeestjes voorbij. Zoals ik al zei 1 groot feest.
Ik merk waar ik ook ga dat het even tijd kost om mezelf te settelen. Daarna begin ik me thuis te voelen, aan dingen te hechten maar ook sniek ik weer langzaam terug naar de dagelijkse sleur. Na 2 maanden voelt het alsof je ergens al een lange tijd bent. Het is dan ook goed dat na 3 'a 4 maanden ik steeds weer vertrek naar een nieuw avontuur. Vertrekken wordt steeds lastiger naarmate je ergens langer blijf en afscheid nemen wordt met de bestemming moeilijker.
ik voel me gezegend dat ik zoveel mooie mensen op dit avontuur heb mogen ontmoeten en een aantal daarvan heb ik dan ook voor altijd in mijn hart gesloten.
En dit herinnerd me aan iets wat ik een aantal weken geleden hier tegen iemand zei; Ik ben zo blij dat ik nu ergens ben waar ik mijn eigen, gekke zelf kan zijn zonder me bezwaard te voelen. En dat is een voorrecht dat we niet allemaal hebben.
Al met al een korte update waardoor ik me weer realiseer hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen met dit prachtige avontuur en de mensen waarmee ik het mag delen. Thuis zal altijd thuis blijven en ik mis jullie maar verleng mijn reis wel.
Ik hoop volgende keer weer inspiratie te hebben voor een leuke blog vol avonturen maar voor nu tot ziens.
Joke
Geniet er van