Tasmanië deel 5: Dwars door de nationale parken in Tasmanië

Met nog 2 dagen op Tasmanië wordt het tijd om weer terug te rijden naar het noorden. Ditmaal niet via de kust maar landinwaarts tussen de nationale parken door, het grootste deel van deze parken is deel van de "wereld erfgoed lijst" en is dan ook één van de grootste beschermde gebieden in Australië. 

Na 1,5 uur rijden besluiten we dan ook in 1 van deze parken te stoppen; Mount Field nationaal park. Dit is 1 van de oudste nationaal parken van Tasmanië en het is daarom ook niet vreemd dat het één van werelds hoogste eucalyptus bossen heeft met daarnaast een divers aanbod aan flora en fauna. Na een aantal dagen aan de kust loop je weer een hele andere wereld in, het is net een sprookje.   

 Wij beginnen aan onze wandeling naar de Russel Falls, wat een kleine 15 minuutjes lopen is. Tijdens deze wandeling is er al genoeg te zien en in het donker wordt het verlicht door de aanwezigheid van glow wormen. Na 5 minuten spotte we ook al een "pademelon"(walibi-achtige). Bij de waterval loopt er een brug over de creek waardoor je een prachtig uitzicht krijgt. Na de nodige "oh's, ah's " en foto's vervolgde we onze wandeling (wederom over heel veel trappen) naar de top van de waterval wat minstens zo waanzinnig was, maar nog beter dit bracht ons naar een pad dat naar een ander gedeelte van het nationale park leidde. Tall tree forest, zoals ik al zei één van werelds hoogste eucalyptus bossen. Een pad leid je langs de reuzen van bomen en op elke hoek staat er een bord met leuke informatie en weetjes. 

Na 2 uur wandelen en een heerlijke lunch gingen we weer op pad. Ondanks dat het prachtig is om alles te zien en er nog zoveel meer was moeten we toch ook wat kilometers over het asfalt afleggen. 

We besloten te overnachten in Queenstown. Een klein mijners-dorpje aan de westkust van Tasmanië midden tussen de nationale parken. Ooit werelds rijkste mijn stad. Door al de koper winning in de 1900's is hier een heel uniek landschap ontstaan dat langzamerhand weer wordt terug genomen door moeder natuur. (Yeah for mother nature). En ondanks dat de industrie afremt de laatste jaren heeft het nog alle charme van een oud mijn stadje.  Daarnaast is het een prachtige weg om te rijden met maar liefst meer dan 90 bochten ga je slingerend omhoog en omlaag. 

Morgen onze laatste dag in Tasmanië en daarvoor hebben we dan ook een prachtige locatie in gedachten. Ik zeg het nogmaals, overweeg je ooit naar Australië te komen sla Tasmanië niet over. Er is hier zoveel moois te zien en de afstanden maken het super makkelijk om veel te zien in een korte tijd. Voor mij was Tasmanië wel echt het hoogte punt van onze reis.