Tasmanië deel 3: 100% kans op regen, 200% kans op een prachtige dag

Nou daar komt die dan.......... (tromgeroffel), en nee helaas gaan we niet naar Maria Eiland wat wel hoog op ons lijstje stond door de grote wildlife populatie daar. 

Ze geven voor vandaag 100% kans op regen op en dat is niet echt geschikt weer om rond te zwerven over een eiland met gelimiteerde faciliteiten. En ja wat doe je dan want we moeten toch gewoon om 10 uur uitchecken uit ons motel. Nou in ieder geval een beetje uitslapen en gewoon lekker een ochtendje rustig aan want we hebben vandaag dus geen haast om ergens te komen. 

Nadat we hebben uitgecheckt rijden we richting Hobart de hoofdstad van Tasmanië en zoeken daar een plekje voor een koffie waar we een plan de campagne kunnen maken. Al snel komen wel tot 2 opties; Musea bezoeken of naar een wildlife santuary. Nou is musea bezoeken met dit weer wel erg verleidelijk maar wie wil er nou geen prachtige diertjes zien? Dus hopsakee ingepakt in onze regenjassen en poncho op naar Bonorong wildlife santuary. 

Het voordeel van deze weersomstandigheden is dat het lekker rustig is al waren we niet de enige. Tijdens onze tour/rondleiding waren we in een pools gezelschap, allemaal helemaal prima was het niet dat hun "groepleider" het nodig vond om alles LUID en DUIDELIJK te vertalen. En nee dat was nog niet alles daarnaast vond hij zichzelf erg belangrijk en kwam de groep gewapend met (lees gevaarlijke) paraplu's de tour vergezellen. En ach zolang jij geen last heb van je paraplu heeft een ander dat toch ook niet. Maar goed wij als fatsoenlijke toeristen doen wel een stapje opzij en luisteren braaf vanaf "iets" meer afstand mee naar al het interessants dat de verzorgster te vertellen heeft. En 1 pluspunt we hebben ook alles in het pools gehoord dus wellicht is onze "poolse" woordenschat inmiddels uitgebreid met een aantal woorden.

En uiteraard klinkt het in mijn leuke verhaaltje allemaal veel dramatischer dan dat het daadwerkelijk was ondertussen hoorde we een hoop leuke feitjes en mochten we zelf de koala's  van dichtbij bekijken. Koala? Klinkt niet zo vreemd in Australië maar is wel heel vreemd in Tasmanië want hier komen er eigenlijk geen koala's voor. Deze in de sanctuary zijn er puur voor de opvang en een fokprogramma. Net zoals alle andere dieren hier.

Alle dieren hier zijn in "tijdelijke" opvang of deel van een fokprogramma. En dat fokprogramma is voornamelijk voor de tasmaanse duivels heel erg belangrijk. Er heerst onder deze dieren namelijk een bepaald soort kanker wat een ongelofelijk impact heeft op de toch al kleine populatie. Gelukkig hebben ze inmiddels succes met enkele fokprogramma's en ziet het leven van de Tasmaanse duivel er langzaam weer een beetje beter uit. De tasmaanse duivel dankt zijn naam aan het angstaanjagend schreewend geluid dat het 's nachts kan maken. Het zijn de grootste vleesetende buideldieren ter wereld. Ze zien niet erg goed maar kunnen een prooi op kilometers afstand ruiken en kunnen zich dan ook een uur lang met 24 kilometer per uur verplaatsen wat je niet zou zeggen als je ze niet rondwaggelen. 

Ze hebben hier ook een ongelofelijke kangaroo en walibi kudde of groep. Ik vroeg me dus af waarom er zoveel in de opvang zaten. De dieren die hier dus binnen worden gebracht zijn vaak aangereden of binnen gebracht als Joey. Indien mogelijk zetten ze de dieren die hersteld zijn weer uit. Nu zijn de kangaroo's en walibi's hier zo comfortabel dat ze zich dus heel erg makkelijk voortplanten binnen de sanctuary en daar waren we dan ook ooggetuige van, zonder enkele gene wordt de daad gedaan toeschouwers of niet. Opzich heel mooi dat ze zich hier zo thuis voelen maar aan de andere kant groeit de groep dieren hierdoor snel en de opvang heef ook limieten. Nu blijkt het neutraliseren tot nog toe een dingetje te zijn geweest maar inmiddels hebben ze hier succes mee en kunnen ze de groep dus beter controleren. 

Nog een leuk weetje over het verschil tussen kangaroo's en walibi's want vaak wordt gedacht dat de grote dieren kangaroo's zijn en de kleine walibi's. Een groot deel van de tijd is dit ook waar maar het grootste verschil is dat een kangaroo niet kan zitten dus je zal deze altijd zien staan of liggen (vaak op de zij). Een walibi kan dit dus wel, vaak zitten ze dan met de staart tussen de achterpoten. Daarnaast leeft de walibi vaak in bossen en struiken en de kangaroo meer in open velden. 

In veel sanctuary's zal je zien dat de kangaroo's en walibi's vrij rond hoppen en soms ook gevoerd mogen worden. Het mooie is dat ze ook een "rust" area hebben waar het publiek niet mag komen en ze dus ongestoord kunnen chillen. Superleuk want het geeft je de kans op interactie met deze fantastische dieren maar ze hebben nog steeds de vrijheid en veiligheid om zich terug te trekken. 

Tijdens de tour mochten we ook nog even kennis maken met Rhonda de Wombat. Wombat's zijn super aanhankelijke dieren tot een jaar of 2 en dan (waarschijnlijk als hun hormonen inkicken) maken ze een 180 turn in hun gedrag en worden ze praktisch van de één op de andere dag zelfstandig. De wombat heeft een goed verdedigings mechanisme ingebouwd. Hun achterste is namelijk vrij hard, vergelijk het met een soort grote eelt laag. Hierdoor kunnen ze als ze bedreigd worden door een jagend dier in hun hol kruipen en die sluiten ze dan af met hun achterste waar ze ook praktisch niets voelen omdat daar geen zenuwuiteinde zitten. Weer een slim trucje van onze moeder natuur. 

 <<< Quoll of Buidelmarter

Onze laatste meeting was met Randalf de Echidna (zeg; E-kid-na) en Randalf mag lekker oud worden heir in de sanctuary. Hij waggelt een beetje grappig rond en dan zie je ineens dat die een pootje mist en dat verklaard dan ook zijn verblijf hier. 

Naast de bovenstaande prachtige dieren hebben we nog een aantal prachtige vogels gezien die eigenlijk allemaal uit gevangenschap komen en niet of slecht kunnen vliegen of problemen hebben met hun zicht. 

 >>> Emu

 >>> Kookaburra (lachvogel)

 >>>Yellow-tailed black cockatoo (Grootste van alle kaketoes en tevens grootste van alle papegaaisoorten uit Australië

 >>> Yellow-crested cockatoo (of de kaketoe zoals wij hem "kennen") 

 >>> Galah (ofwel pink and grey cockatoo of gewoon roze kaketoe)

<<< Tawny frogmouth (Australische uilnacht zwaluw is meester in camoufleren door muisstil te zitten) 

(In verband met het weer zijn een hoop foto's met de telefoon genomen vandaar de mindere kwaliteit)

Al met al een natte maar toch ook prachtige dag.

We blijven 2 nachtjes hier in Hobart en zullen morgen Bruny Eiland verkennen waar we op "jacht" gaan naar een unieke en zeldzame walibi populatie.